Arjan ziet heel wat raakvlakken met de reisbranche en het werk wat hij nu doet in het crematorium. Ik heb luchtvaartdienstverlening en toerisme gestudeerd. Daar speelt gastgerichtheid en gastvrijheid ook een grote rol, net zoals dat nu in mijn werk in het uitvaartcentrum dagelijks terugkomt.’ Arjan wil er altijd voor zorgen dat nabestaanden en gasten zich op hun gemak voelen als ze het uitvaartcentrum binnenstappen. ‘Sommigen vinden het spannend, en dan neem ik ze graag aan de hand mee. Zo durft lang niet iedereen een overleden dierbare aan te raken. Ik ga dan naast de mensen staan, op een afstandje van de kist. Ik vertel rustig dat ik heel goed begrijp dat het eng is of lijkt om de overledene aan te raken. Ik leg uit wat ze kunnen verwachten. Op een afstandje kijken we, tot diegene er al wat meer aan gewend is. Samen zetten we dan een stap naar voren en vaak durven ze het dan toch. Dan weet ik dat ik mijn werk goed heb gedaan. Soms komen ze na de dienst nog even naar me toe om me te bedanken.’

Arjan werkt in het uitvaartcentrum waar hij overledene verzorgt en condoleances en rouwbezoeken begeleidt. ‘Ook help ik bij het verzorgen van afscheidsdiensten. Dat echte laatste moment om stil te staan met elkaar bij het leven van de overledene. Ik ben heel blij dat ik de overstap heb gemaakt en nu echt iets kan betekenen voor families.’ Wat Arjan verbaast heeft, is de oprechte betrokkenheid van DELA als werkgever. ‘Ik ken dat niet vanuit mijn vorige baan en branche. Ik word gezien en bij DELA is er aandacht voor mijn welzijn en gezondheid. En is er een uitvaart of afscheid die zo’n impact heeft dat ik hulp nodig heb? Dan staat het team voor me klaar, we kunnen altijd bij elkaar terecht. Ook thuis is het fijn dat ik heftige situaties met mijn vriend kan bespreken. Zo kan ik het daarna weer loslaten.’

Zijn werk in een paar woorden? Daar hoeft Arjan niet lang over na te denken. ‘Interessant, betrokken, soms heftig, indrukwekkend en plezier als team.’ Het mooiste aan zijn werk, vindt hij het feit dat hij de overledene als het ware leert kennen. ‘Bij binnenkomst zie ik alleen de naam en leeftijd van de overledene. Ik vind het heel bijzonder om daarna bijvoorbeeld met familie de overledene te verzorgen. Dat zie ik steeds vaker gebeuren, ook dan neem ik mensen aan de hand mee. Eerst kijken ze op een afstandje en laten ze ons het doen, maar dan vraag ik of ze een sok mee aan willen trekken. Dat voelt dan goed en daarna nemen ze het mee over en doen ze bijna alles zelf. Tijdens zo’n verzorging leer ik de overledene en zijn of haar leven steeds beter kennen. Verhalen over degene die voor me op tafel ligt, anekdotes en ook over de ziekte of het overlijden.’

Sommige families komt Arjan vaker tegen. ‘Zo haalde ik vorige week een overledene thuis op en ontmoette ik de familie. De dag erna mocht ik de verzorging samen met de familie doen en zij noemden me al bij naam. Dat is heel prettig voor hen, een bekend gezicht. Ook mocht ik alle rouwbezoeken voor ze verzorgen, net als de condoleance en het afscheid. Heel mooi om zo dicht bij deze familie te staan tijdens al die facetten van het afscheid.’