Op haar motor en in haar stoere motorpak rijdt ze elke werkdag van Lelystad naar Utrecht, waar crematorium Domstede ligt. Sinds mei werkt Chaynique als algemeen medewerker en kan ze haar verbindende karakter volledig kwijt in haar werk bij DELA. ‘Ik ben een mensenmens en mag er op een intens moment zijn voor families in de dagen rondom het overlijden.’

In haar vrije tijd toert Chaynique het liefst op haar motor. ‘De wind langs mijn gezicht, een lekker muziekje op en rijden naar de mooiste plekken, zoals de Veluwe. Daar kom ik heel graag.’ Een andere hobby is het uitzoeken van nieuwe tatoeages. ‘Veel van mijn tattoos zijn symbolisch. Andere vind ik gewoon mooi.’Chaynique is blij dat ze in haar werk zichzelf kan zijn en dat haar tatoeages geaccepteerd worden. ‘Nabestaanden spreken me er ook vaak op een leuke manier over aan. Niet iedereen hoeft ze mooi te vinden, zolang ik er maar gelukkig mee ben. En ze horen nu eenmaal bij me.’ Of ze ook voordelen hebben? Chaynique knikt lachend. ‘Als mensen m’n naam even niet weten, verwijzen ze gewoon naar ‘de collega met de tattoos’. Zo kreeg ik laatste een doosje bonbons van nabestaanden omdat ze zo tevreden over me waren tijdens de afscheidsdienst.’

Inmiddels werkt Chaynique alweer een paar maanden bij DELA. Ze leert elke dag van haar collega’s. ‘Zo mag ik – nu nog samen met een collega –overledenen verzorgen. Ik voer zelf nog niet de medische handelingen uit, zoals het hechten van de mond of het verwijderen van een pacemaker. Dat leer ik later.’ Het mooiste aan haar werk, vindt Chaynique, is dat geen dag hetzelfde is. ‘Ik leer nu de oven te bedienen, begeleid de rouwbezoeken en verzorg de afscheidsdienst. Het meest betekenisvolle aspect van mijn werk is het verzorgen van overledenen. Op deze manier bied ik nabestaanden de mogelijkheid om op een liefdevolle manier afscheid te nemen van hun dierbaren. De uitdaging is altijd weer precies iemand verzorgen zoals hij of zij was, dat doen we met de juiste kleding, maar ook met het kapsel en make-up. Wanneer ik iemand verzorg die op leeftijd is, voel ik wel een bepaalde acceptatie. Iemand heeft een lang leven gehad. Maar soms ligt er ook een klein kindje of jonge moeder voor me. Dat zorgt wel dat ik nog bewuster van het leven geniet. Het kan zomaar afgelopen zijn, dus ik wil alles uit het leven halen.’

Chaynique neemt graag de tijd voor families en gasten. ‘Ik geef altijd bij ze aan dat dit een moment is dat nooit meer terugkomt. Dat – hoe verdrietig soms ook – ze heel bewust afscheid mogen nemen en het op hun manier kunnen. Afscheid nemen kan maar één keer, en ik help en ondersteun graag om het dan precies zo te doen dat ze daarna door kunnen met het verwerken van een verlies.’ Het gesprek aangaan, mensen begeleiden en oprechte aandacht tonen zijn daarbij voor haar heel belangrijk. Die gesprekken lopen heel erg uiteen. Zo zag de dochter van een overleden vrouw laatst een festivalbandje onder Chayniques pak. ‘Ze vroeg me of ik er ook was geweest en van wat voor muziek ik houd. Dat ze het heel tof vond dat ik dit werk doe omdat ze mij niet zou omschrijven als iemand die in een crematorium werkt. Het is mooi om zo het gesprek aan te gaan en ik vind het fijn als gasten in ons crematorium zich op hun gemak voelen.’

De komende tijd gaat Chaynique vooral leren wat het vak betekent en de benodigde opleidingen volgen. ‘Ik kijk ernaar uit om zelf ook alle medische handelingen uit te voeren tijdens een verzorging. Van mijn collega’s leer ik veel, ze nemen altijd de tijd om dingen uit te leggen. Dat voelt heel prettig.’ Ook denkt ze al weleens na over haar toekomst bij DELA. ‘Ik vind het vak van uitvaartverzorger erg mooi. Bij mensen thuis aan de keukentafel zitten en met elkaar het afscheid van A tot Z vormgeven.’