Marleen van Rijthoven werkt in de horeca bij DELA en vertelt wat ze zo mooi vindt aan haar werk.
Iedereen verdient een mooie, passende uitvaart. Of er weinig of geen nabestaanden zijn, maakt daarbij niks uit. Met liefdevolle aandacht maakt uitvaartverzorger Joy ieder afscheid bijzonder. Zoals het afscheid van Gerrit, die geen nabestaanden meer had toen hij overleed. Opdrachtgevers waren zijn mantelzorgers Lonneke en Jacqueline. Joy: ‘Ik gun ieder mens een mooi afscheid. Dat ik daar een bijdrage aan mag leveren vind ik iedere keer weer een eer.’
Voor uitvaartverzorger Joy begon het afscheid van Gerrit met een melding van overlijden. Daarin stond wie hij was, waar hij woonde en hoe oud hij was geworden: gegevens die in iedere melding van overlijden staan. Opvallend was de contactpersoon: Lonneke, verzorgende. ‘Ik wist daardoor dat Gerrit waarschijnlijk geen nabestaanden (meer) had’, zegt Joy. ‘Voor ons maakt dat geen verschil. Of je nu veel of weinig mensen om je heen hebt: wij regelen ieder afscheid met liefdevolle zorg en aandacht. Het belangrijkste is, dat er liefde is voor de overledene.’

Liefde voor Gerrit

 Voor Gerrit was er liefde. Dat merkte Joy meteen tijdens de eerste ontmoeting met zijn verzorgenden Lonneke en Jacqueline, die ook zijn mantelzorgers waren. ‘We zaten samen op Gerrits kamer in de zorginstelling waar hij de laatste jaren woonde en ze lieten me heel trots foto’s van ’m zien: Gerrit achter z’n rollator, Gerrit met z’n hondje, Gerrit tijdens kerst. Daar sprak zoveel betrokkenheid uit. Voor Lonneke en Jacqueline was het heel vanzelfsprekend dat zij Gerrits afscheid zouden regelen. Ze hielden van hem, dus ze gingen voor ’m zorgen. Ook na zijn overlijden. Dat raakte me heel erg.’ 

Nog één keer omringd door iedereen

Bij het regelen van Gerrits afscheid hebben Lonneke, Jacqueline en Joy ieder detail heel bewust doordacht. ‘Dat doe ik bij ieder afscheid, maar als de opdrachtgevers geen directe nabestaanden zijn, is het vaak iets meer zoeken samen. Willen we dit echt zo doen? Past dat bij Gerrit? Wat we alle drie heel sterk voelden, was dat Gerrit nog één keer omringd moest worden door de mensen bij wie hij de laatste jaren hoorde. Dat waren Lonneke en Jacqueline en de medebewoners. We hebben er daarom voor gekozen zijn afscheid te houden in het restaurant van het verzorgingstehuis.’ Gerrits liefde voor gezelschap en taart mocht daarbij niet ontbreken. ‘Voor zijn verjaardag trakteerde hij altijd gebakjes van zijn favoriete bakker. Die gebakjes hebben we dus ook gehaald voor zijn afscheid.’

Alle kleine details tellen bij elkaar op

Ook aan de praktische details heeft Joy veel aandacht besteed. ‘In de dagen voor een afscheid denk ik over alles heel goed na. Waar zetten we de kist van Gerrit neer? Hebben we voldoende plek voor rollators en rolstoelen? Hoe zorgen we ervoor dat iedereen alles goed kan zien? Ook met het geluid ben ik lang bezig geweest. Dat lijkt iets kleins, maar alleen als het geluid goed is, kunnen mensen de dienst goed volgen. Al die details zijn ontzettend belangrijk: ze tellen op tot een mooi en waardig afscheid.’

Ieder afscheid regelen met een heel team

Joy benadrukt dat voor het regelen van een afscheid een heel team nodig is. ‘We hebben bijvoorbeeld collega's die je dierbare overbrengen van de plek van overlijden naar het uitvaartcentrum en collega's die de laatste verzorging doen. We hebben ook collega’s die alle formaliteiten regelen en bijvoorbeeld aangifte van overlijden doen bij de gemeente. Daarnaast dragen ook veel anderen hun steentje bij. Bij Gerrit was dat bijvoorbeeld zijn favoriete bakker, een bloemist en een contact van de zorginstelling die het geluid heeft geregeld. Heel veel mensen hebben hun bijdrage geleverd om de uitvaart van Gerrit prachtig te maken. We hebben het echt samen gedaan.’  

Lonneke en Jacqueline in het zonnetje

 Joy wilde niet alleen Gerrit eren, maar ook Lonneke en Jacqueline. ‘Ik heb bijvoorbeeld geregeld dat zij hem na de dienst samen konden begeleiden naar het crematorium. Zo hadden ze nog even een moment alleen met hem en konden ze in alle rust afscheid nemen. Omdat ik wist dat de koffietafel daarna voorbij zou zijn, heb ik twee aardbeiengebakjes apart laten houden voor ze. Daar zijn ze gek op en ik wilde graag iets liefs voor ze doen.’‘Lonneke en Jacqueline vinden het heel normaal wat ze voor Gerrit hebben gedaan, maar dat is het natuurlijk niet. Het zijn twee prachtige mensen die écht geven om hun medemensen, in dit geval om Gerrit. Met de gebakjes wilde ik ze laten weten: ik zie jullie, ik zie wat jullie hebben gedaan.’  

Ieder mens verdient een mooi afscheid

‘Ik gun ieder mens een mooi afscheid’, zegt Joy. ‘Dat ik daar een bijdrage aan mag leveren, vind ik iedere keer weer een eer. Als Lonneke en Jacqueline er niet waren geweest, had Gerrit waarschijnlijk een sobere, onpersoonlijke gemeentelijke uitvaart gekregen. Ik ben heel blij dat we dat samen hebben kunnen voorkomen.’ Joy benadrukt dat heel veel mensen niet weten hoeveel er bij een afscheid mogelijk is. Ook als er geen of weinig nabestaanden zijn. ‘Laatst heb ik bijvoorbeeld een kleine uitvaart voor zes man georganiseerd in een kamer in een andere zorginstelling. De vrouw van de overleden meneer was heel kwetsbaar en kon niet goed vervoerd worden. Ze zat in een rolstoel en zo kon zij er ook bij zijn. Zo’n ingetogen afscheid, net als bij Gerrit, is vaak heel puur en daardoor ontzettend mooi.’  
Meld je aan voor de job alert en mis nooit meer een interessante vacatures van DELA

Mis nooit meer een interessante vacature

Stel een job alert in en ontvang de vacatures die bij je passen direct in je mailbox!
Meld je aan voor de job alert en mis nooit meer een interessante vacatures van DELA

Mis nooit meer een interessante vacature

Stel een job alert in en ontvang de vacatures die bij je passen direct in je mailbox!