Marie-Thérèse Theeuwes verruilt na achttien jaar het uitvaartcentrum: ‘Mijn lichaam werkte niet meer mee, maar gelukkig kon ik bij DELA blijven’

Misschien dat het wel de herinnering aan haar opgebaarde opa is, dat ze het verzorgen van overledenen het allermooiste vond aan haar werk in het uitvaartcentrum. ‘Mijn opa overleed aan longkanker en hij zag er bij zijn overlijden niet meer uit zoals ik hem kende. Ik was bang dat dat de herinnering was die ik voor altijd met me mee zou dragen, maar DELA-medewerkers hadden hem zo mooi verzorgd. Hij lag er vredig bij, precies zoals ik hem kende en dat heeft mij enorm geholpen in het rouwproces.’ Tijdens haar eerste meeloopdag die hoorde bij het sollicitatieprocedure in 2005, aarzelde ze dan ook geen moment en trok ze direct de handschoenen aan voor de verzorging van een overleden meneer. ‘Ik zal deze overledene dan ook nooit meer vergeten. Het maakte diepe indruk op me om mensen na hun dood liefdevol en respectvol te verzorgen, zodat de families net als ik juist afscheid kunnen nemen.’

Op haar achttiende begint Marie-Thérèse bij het UWV als wetstechnisch beoordelaar.  ‘Ik verzorgde bijvoorbeeld de lengte en duur van uitkeringen, maar na vele reorganisaties koos ik er zelf voor om bij DELA te solliciteren. De onzekerheid om boventallig te worden, vond ik niet prettig en zorgde bij mij voor veel onrust.’ Die sollicitatie bij DELA naar de functie van beheerder uitvaartcentra bleek een schot in de roos. Marie-Thérèse zit duidelijk op haar plek en haalt veel energie uit het werken met nabestaanden. ‘De teams die ik aanstuurde waren redelijk klein, maar ook DELA veranderde en na heel wat jaren groeiden de locaties en ook de grootte van de teams.’ Marie-Thérèse merkt dat ze die verandering minder prettig vindt. ‘Ik kon veel minder in de dienstverlening helpen, waardoor ik op en neer reed tussen meerdere locaties. Ik wilde absoluut niet bij DELA weg, ik merkte alleen dat de functie niet meer bij me paste zoals die in de nieuwe vorm was gegoten.’ Het artikel gaat verder hieronder.

Ook thuis kon ik open praten over mijn ambities, maar ook zorgen rondom het werk. ‘Mijn man Peer is al meer dan 35 jaar uitvaartverzorger bij DELA en kent de organisatie als geen ander. Hij vindt het belangrijk dat ik me goed voel en werk doe waar ik blij van word. Daarom moedigde hij me aan mijn gevoel te bespreken met mijn manager.’ Dat doet ze, en Marie-Thérèse is blij met zijn begrip. Al snel kan ze starten in een nieuw avontuur als algemeen medewerker in het crematorium in Vlijmen. Die nieuwe functie brengt heel wat nieuwe vaardigheden met zich mee. ‘Ik moest nu ook de ovens bedienen en daar horen logischerwijze allerlei protocollen bij. De afwisseling vond ik het allerleukste; de ene dag werkte ik in de ovenruimte, dan weer in de koffiekamer of aula en dan weer verzorgde ik overledenen.’ Begin 2022 gaat Marie-Thérèse van Vlijmen naar het uitvaartcentrum in Breda. ‘Mijn reistijd werd zo korter en het uitvaartcentrum was wat kleiner. Ik kamp namelijk al jaren met een pijnlijke heup, dus om gezondheidsredenen was het verstandiger om in Breda verder te gaan.’

Helaas blijkt de pijn in Marie-Thérèses heup niet vanzelf over te gaan, ook niet na het aanpassen van haar werkzaamheden. Een nieuwe heup is nodig, daarom besloot ze dat het verstandiger is het werk in het uitvaartcentrum – met pijn in haar hart – op te geven. ‘Op vakantie in Spanje kon ik niet meer pijnvrij lopen, dat was de druppel. Samen met mijn man zocht ik binnen DELA naar andere functies in het hoofdkantoor. Na een telefoontje kreeg ik al direct de uitnodiging om een dagje mee te lopen. Ik was heel enthousiast en werk nu sinds oktober voor het team dat offertes maakt voor mensen die niet bij DELA verzekerd zijn.’

In haar werk heeft Marie-Thérèse nu nog dagelijks contact met families. ‘Mensen die zoekende zijn, benaderen ons. Ze willen het voor de toekomst goed regelen, maar hebben soms geen verzekering of de juiste kennis om het aan te pakken. Ik zie ook dat onverzekerde mensen ‘shoppen’ voor hun uitvaart en het team van Marie-Thérèse kan hen helpen met een op maat gemaakte offerte. Bij DELA kunnen ze kiezen voor de ingetogen uitvaart, de eigen regie uitvaart en de zorgeloze uitvaart. Bij de eerste regelt het team van DELA de uitvaart telefonisch en is er geen afscheidsdienst in een aula, maar is er wel ruimte voor een klein afscheid in een rouwkamer voor vijftien personen. Op die manier is er voor ieder iets passends. Soms bellen mensen ons, en blijkt dat ze liever alsnog een verzekering afsluiten. Dan kan een van mijn collega’s hen helpen bij het afsluiten. Het verschil? Mensen die bij DELA verzekerd zijn, zijn lid van de coöperatie en betalen uiteindelijk minder door bijvoorbeeld de vele inkoopvoordelen.’ Marie-Thérèse neemt alle aanvragen in behandeling, maakt een totaal kostenplaatje op basis van de wensen en legt ze voor aan de aanvragers.’ Daarbij staan de persoonlijke wensen altijd voorop. Wil iemand wel of niet opgebaard worden, en zo ja waar? Kiezen ze voor een begrafenis voor een crematie en wil iemand wel of geen afscheidsdienst?’

Aanvankelijk dacht ze dat ze het face to face contact met nabestaanden zou missen, maar het verbinden via de telefoon vindt ze juist heel bijzonder. ‘Ik maak altijd tijd en ruimte om vragen te stellen en een luisterend oor te bieden. Heel belangrijk, het gaat niet om het aanschaffen van een nieuwe bank, maar om je eigen afscheid of om het afscheid van een geliefde dierbare. Zo had ik laatst een meneer aan de telefoon die het overlijden van zijn vader meldde. Hij had graag voor euthanasie willen kiezen, maar dat werd niet goedgekeurd. Daarom ontnam hij zichzelf van het leven. Heel heftig, maar door hier met de zoon rustig over te praten, kon ik ook echt wat voor hem betekenen.’

Marie-Thérèse hoopt nog zeker tot haar pensioen bij DELA te kunnen werken. ‘Ik vind het heel fijn dat DELA in elke situatie heeft meegedacht. Altijd is gekeken naar wat wél in plaats van wat niet kon. Dat is heel bijzonder. Zo voel ik echt dat ik geen nummertje ben. Een voorbeeld? Onze algemeen directeur sprak me laatst in de wandelgangen aan over het feit dat mijn man meespeelt in DELA’s nieuwe commercial. Die laagdrempeligheid ken ik niet vanuit mijn vorige werkgever, maar vind ik wel heel prettig.’