Hij was zeven jaar toen hij zijn eerste kennismaking had met de uitvaartwereld. Bastiaans oma overleed en haar katholieke afscheid maakte grote indruk op hem. ‘Ik hield er zelfs mijn spreekbeurt over en vond crematoria en uitvaarten fascinerend. Het is dan ook niet zo vreemd dat ik me hier tientallen jaren later zo op mijn plek voel.’ 

Bastiaan vond het altijd al belangrijk om verbinding te maken met mensen. ‘Een praatje maken en échte gesprekken voeren; iets zien ontstaan in een contact met een ander. Vanaf mijn vijftiende belandde ik in de horeca en daar heb ik zowat alle rollen bekleed die je je maar kunt voorstellen.’ Van afwas, tot de keuken en bediening, op de meest uiteenlopende gastronomische locaties. ‘Heel lang voelde ik me in die wereld op mijn plek, maar hoe ouder ik werd, des te meer het me tegen ging staan dat ik áltijd aan het werk was als mijn familie en vriendin vrij waren. Avonden, maar ook weekenden en de feestdagen. Zo had ik sinds mijn vijftiende nooit meer in alle rust en met tijd voor iedereen die me dierbaar is, Kerstmis kunnen vieren!’ 

Het werd tijd voor Bastiaan om het roer om te gooien. ‘Nadat ik gestopt was met mijn horecawerk, stuitte ik per toeval op een tijdelijke functie als producer voor Talpa.’ Een totaal andere kant, waar ook Bastiaans interesse lag. Hij werd aangenomen en werkte een jaar lang mee aan de meest uiteenlopende producties. ‘Vanuit mijn ervaring als eventmanager in de horeca was ik al gewend aan het organiseren van evenementen en bruiloften. Ook dan maak je draaiboeken en breng je diverse partijen bij elkaar. Dat kwam in mijn werk bij Talpa goed van pas. Het was ontzettend gaaf om te mogen werken voor 538, StukTV en YouTube series. Met een groep mensen iets tot uitvoer brengen en dat het dan staat en je met z’n allen beseft: wow, dat hebben we samen gemaakt in een korte tijd. Krachten bundelen en samen iets creëren, dat is waar ik heel enthousiast van word.’  

Het echte werk begon pas daarna, volgens Bastiaan. ‘Je wordt gekoppeld aan een buddy, voor mij was dat Ingrid. Zodra er een overlijdensmelding in onze regio binnen kwam, ging ik met haar op pad. En wow, wat heb ik veel van haar geleerd! In haar schaduw keek en liep ik mee, zag ik hoe ze luisterde naar nabestaanden en hen keer op keer wist te ontzorgen. Zij maakte het verschil voor deze mensen en dat is een gave.’ Bastiaans eerste dag vergeet hij nooit meer. Op die maandagochtend kwam er een melding binnen. ‘Zelfdoding. Een vijftienjarige jongen die zich het leven had ontnomen. Ingrid vroeg me wel tien keer of ik dat wilde en het aan kon. Toch wilde ik met haar mee.’ Het maakte grote indruk, die eerste dag en eerste melding.  

Bastiaan trekt zijn DELA-uniform nog altijd met trots aan. ‘Het uniform helpt me bovendien met het afschakelen en niet mee naar huis nemen van het werk en wat ik heb meegemaakt op een dag. Krijg ik een heftige melding binnen? Dan ga ik soms bewust in uniform. Ik zit dan aan tafel als Bastiaan, maar ook als uitvaartverzorger. En als ik dan thuis kom en mijn pak uittrek, laat ik de verhalen en ervaringen weer achter me.’ Voor Bastiaan is dit dé manier om af te schakelen van werk naar zijn privéleven. ‘Het niet mee naar huis nemen van ons werk, is heel belangrijk. Ik heb zoveel van mijn collega’s geleerd en het is zo’n warm bad. We bellen vaak met elkaar en kunnen ons hart luchten als we een heftige situatie mee hebben gemaakt. Iedereen houdt elkaar in de gaten en ik ben heel blij met mijn fijne en gezellige team.’  

Of hij geen last heeft ondervonden van zijn jonge leeftijd? ‘Nee, gelukkig niet! Ik merk juist dat ik heel goed verbinding kan maken, bijvoorbeeld met de kinderen of kleinkinderen van de overledene. Ik ben altijd volledig mezelf en blijf ook dicht bij mezelf, ik neem geen rol aan.’ Na afloop van een afscheid praat Bastiaan altijd nog na met de families. ‘Ik vraag ze dan of ik ze heb kunnen ontzorgen. Of dat er dingen zijn, waar ik nog van kan leren of wat ik mee kan nemen in de toekomst. Ook vraag ik weleens wat ze dachten toen ik aan de deur stond bij het eerste gesprek.’ Het antwoord? Volgens Bastiaan reageren families altijd eerlijk. Soms geven ze lachend toe dat ze me er wel wat jong uit vonden zien, maar dat mijn kennis en kunde al snel duidelijk werd. Door de juiste vragen te stellen, te luisteren en mensen te helpen bij het vormgeven van een passende uitvaart. ‘Dat is waar het om gaat. Leeftijd staat daar los van, het gaat erom of je je in kunt leven en hen kunt ontzorgen. Daar draait het om.’ 

Drie weken in het jaar zoekt Bastiaan de verbinding met mensen en kinderen op een heel andere manier. Hij is Sinterklaas en was zelfs al te zien op tv. Hoe zijn loopbaan als goedheiligman begon? ‘Het is eerlijk gezegd een beetje geëscaleerd. Een goede vriend begon hier vijftien jaar geleden mee. Eigenlijk als geintje; hij regelde Sint- en pietenpakken en we zetten dit alles op aan zijn ouders keukentafel. We bezochten jonge gezinnen en verdienden zo een leuk centje bij. Inmiddels is het uitgegroeid tot het grootste bedrijf dat Sinterklazen levert voor producties, maar ook voor grote bedrijfsfeesten. ‘Ik heb al samen mogen werken met Bram van der Vlught, Erik van Muiswinkel. Zelf speelde ik altijd piet, maar jaren geleden werd ook ik opgemaakt als Sint. Mét professionele make-up, een prachtige baard en de mooiste kleding. Ik kan je vertellen, ik voelde me op en top Sinterklaas en werd verliefd op de rol.’ Zijn droom? ‘Dé Sint worden bij de landelijke intocht en in het Sinterklaasjournaal, maar ook tijdens DELA’s Sinterklaasfeest.’