Persoonlijk verhaal

Hij was net 31 toen hij startte als uitvaartverzorger. ‘Na meerdere functies als accountmanager te hebben gehad, wist ik dat er iets miste. Zingeving en dankbaarheid en dat zou ik niet snel vinden bij een commerciële organisatie.’ Dan valt zijn oog op de vacature van uitvaartverzorger in de regio Tiel. ‘Het regelen van een uitvaart van A tot Z vond ik altijd al interessant. Ik wist dat nu het moment was om uit te vogelen of dit echt op mijn lijf was geschreven.’

Sander is een van de jongste uitvaartverzorgers, maar hinder van zijn leeftijd ondervindt hij nauwelijks. ‘Ik herinner me een dame die na de uitvaart toegaf dat ze wantrouwend was toen ze zag dat ik een “snotneus” was. Daar kwam ze op terug toen ze merkte met hoeveel overgave ik mijn werk doe.’ Sander vindt dat leeftijd er niet toe doet. Het is maar een getal, wat veel belangrijker is, is dat je je écht connectie maakt met de mensen aan tafel. ‘Hoe ik dat doe? Door te observeren en goed te luisteren. Soms zie ik dat er dominante familieleden zijn, en dat de wat meer teruggetrokken mensen nogal eens het onderspit delven. Dan antwoorden ze met een “nee”, maar zie ik eigenlijk een “ja”. Dat benoem ik, en zo krijgt iedereen een stem in het creëren van een passend afscheid.’

Sander is blij dat hij elke dag het verschil kan maken. ‘Ik weet nooit met wie ik te maken krijg of welke

verhalen ik ga horen. Het is mijn passie erachter te komen wat iemands verhaal is, en hoe we de dienstverlening daar zó op af kunnen stemmen dat het perfect aansluit. Vaak zijn het de kleine dingen die het verschil maken.’ Toch moet je stevig in je schoenen staan, vindt Sander. ‘Luisteren naar mensen, meeveren en meebuigen maar tot op zekere hoogte.’ Als vader van twee kleine kindjes wordt hij ook geraakt tijdens zijn werk. ‘Ik ben een mens en geen robot. Soms moet ik echt wel even tot tien tellen, bijvoorbeeld als een jonge vader of moeder met kleine kinderen is overleden. Het is oké om dat te laten zien, als je daarna maar wel weer de juiste dingen doet voor de familie. Daar ben je tenslotte voor.’