Persoonlijk verhaal

Regi maakt gebruik van de sabbaticalregeling, waarbij ze haar salaris de eerste twee maanden voor de helft krijgt doorbetaald. ‘Ik heb dit verlof al aangevraagd voordat die sabbaticalregeling bij ons in het leven was geroepen. En ook toen stond DELA helemaal achter mijn beslissing. Daar heb ik ook geen seconde over getwijfeld, omdat ik door de jaren heen al heb ervaren dat deze werkgever het welzijn van medewerkers centraal staat.’

Dat merkte ze ook heel sterk in de coronatijd, toen het in de uitvaartbranche drukker was dan ooit vanwege de oversterfte. ‘Vanuit het hoofdkantoor kregen we regelmatig een update van de directie zelf, om duidelijk te maken dat ze heel goed wisten wat er aan de hand was. En dat kon ook heel persoonlijk worden, zoals die keer nadat ik melding had gedaan van een vervelende situatie. De directrice appte mij al heel snel om haar medeleven te tonen en hulp aan te bieden. Dat geeft toch een warm gevoel.’

Dit voorbeeld is volgens Regi – die ruim vijf jaar bij DELA werkt – tekenend voor de normen en waarden binnen onze organisatie, op alle niveaus. De betrokkenheid en zorgzaamheid. ‘Wat ik hier uniek vind, is dat er echt wordt geluisterd naar medewerkers. Dat het belangrijk is of mensen lekker in hun vel zitten. Ook nu het hele leven zoveel duurder is geworden. Daarom krijgen we een extra bedrag uitgekeerd. Ook in coronatijd werd er aan ons gedacht, dan kregen we regelmatig iets leuks opgestuurd. Op dit soort manieren laat DELA zien dat we er ook als collega’s voor elkaar zijn.’

Regi heeft geen seconde na te denken over de vraag welke waarden bij DELA centraal staan. ‘Betrokken, Integer en Ondernemend (BIO). Iedereen die bij ons werkt, kan deze waarden dromen. Het feit dat iedereen ze kent en weet wat ze betekenen, lijkt mij een prestatie op zich. Dat doen volgens mij niet veel organisaties ons na.’

Die onderlinge betrokkenheid in het bedrijf heeft volgens Regi ook te maken met het type mens dat bij DELA werkt. ‘Zorgzaam. Dat hoort ook bij het werk als uitvaartverzorger natuurlijk. Ik denk wel dat wij soms te grenzeloos zijn, in de zin dat we alles voor nabestaanden willen doen. Het is voor onszelf nooit goed genoeg, we zijn perfectionistisch. Dus onze werk-privébalans bewaken, is wel een aandachtspunt. Maar daar zijn we zelf bij, we moeten zelf aan de bel trekken. Het is niet zo dat DELA ons iets oplegt.’

Regi noemt het een uitdaging om haar grenzen aan te geven, maar voelt zich wel gesteund door haar werkgever wanneer ze dat nodig heeft. Zoals nu met haar aanstaande sabbatical, en eerder met haar ouderschapsverlof, waardoor ze minder uur per week werkt. En ze ziet DELA ook initiatieven ontplooien in het kader van een betere werk-privébalans. ‘In onze regio loopt nu een nieuw project: “Vrij is vrij”, om bijvoorbeeld in het weekend makkelijker werk over te dragen. Of het een succes wordt, moet natuurlijk nog blijken. Maar dit soort initiatieven geeft mij wel het gevoel dat er rekening wordt gehouden met het welzijn van de medewerkers. Daarom vind ik DELA echt een fantastische organisatie om bij te werken.’